Dit is een pensioenregeling, uitkeringsovereenkomst/ DB-regeling, waarbij afspraken zijn gemaakt over de hoogte van je pensioenuitkering. De pensioenregeling geeft recht op een uitkering. Deze beloofde ‘vaste’ pensioenuitkering is vaak afhankelijk van het aantal dienstjaren en het gemiddeld verdiende salaris. Het pensioenfonds moet voldoende vermogen hebben om de uitkeringen te doen. Daarboven moet het pensioenfonds forse buffers aanhouden.

Het vermogen en de buffers worden opgebouwd door de premies en de opbrengsten van de beleggingen. Hoeveel vermogen en buffers nodig zijn hangt af van de waarde van de uitkeringen. De waarde van de uitkeringen beweegt mee met de rentestand. Bij een lage rente, zoals op dit moment, is de waarde van de uitkeringen hoog. Het vermogen stijgt echter niet zo snel als de waarde van de uitkeringen, ondanks de goede opbrengsten van de beleggingen. Daardoor heeft het pensioenfonds te weinig vermogen om de pensioenen te kunnen indexeren.

Het kan zelfs gebeuren dat het fonds de pensioenen moet verlagen om de verhouding tussen het vermogen en de waarde van de uitkeringen weer in evenwicht te brengen. Vanwege het pensioenakkoord bestaan vanaf 2026 bestaan alleen nog premieregelingen . Bij een premieregeling staat het betalen van de premie centraal. De uitkering is dan niet meer vast. In plaats daarvan ontstaat door de premiebetaling en de opbrengsten van het beleggen van die premie een persoonlijk pensioenvermogen. Het persoonlijk pensioenvermogen wordt vanaf de pensioendatum omgezet in een uitkering. De hoogte van de uitkering beweegt mee met de hoogte van het persoonlijk pensioenvermogen. Daardoor kan de uitkering stijgen bij goede opbrengsten van de beleggingen, en dalen bij tegenvallende opbrengsten van de beleggingen.