Een algemeen pensioenfonds (APF) is een pensioenuitvoerder. Werkgevers die hun werknemers een collectief pensioen aanbieden, mogen dit pensioen niet zelf ‘uitvoeren’ maar zijn verplicht de uitvoering onder te brengen bij een pensioenuitvoerder. In sommige branches kunnen werkgevers niet kiezen welke pensioenuitvoerder hen ondersteunt. Dan moeten zij bijvoorbeeld gebruik maken van een bedrijfstakpensioenfonds. Bijvoorbeeld het ABP voor overheidspersoneel. In andere branches mogen werkgevers wel vrij kiezen.

Vanaf 1 januari 2016 kan een werkgever dan kiezen voor een APF. Bijvoorbeeld voor Het Nederlandse Pensioenfonds (HNPF). Dat is een pensioenuitvoerder, zoals andere pensioenfondsen, premiepensioeninstellingen of levensverzekeraars dat zijn.

Bijzondere kenmerken van een APF

Een APF kan het pensioen uitvoeren van meerdere werkgevers tegelijk. Maar ook de pensioenuitvoering overnemen van andere pensioenfondsen. Bijvoorbeeld als deze stoppen met de uitvoering en ‘liquideren’. Het bijzondere aan een APF is dat zij de uitvoering van het pensioen kan onderbrengen in verschillende ‘collectiviteitkringen’. Binnen deze kringen zijn deelnemers solidair met elkaar, ze delen risico’s met elkaar. Bijvoorbeeld op het gebied van arbeidsongeschiktheid of overlijden. Maar tussen de kringen bestaat er geen solidariteit. Dit betekent dat de beleggingen van de kringen van elkaar gescheiden zijn. En alleen worden gebruikt voor pensioenuitkeringen van de deelnemers aan een betreffende kring. Wanneer zet een APF een nieuwe kring in? Als de pensioenregelingen van werkgevers sterk van elkaar verschillen of bijvoorbeeld als de uitvoering van een ander pensioenfonds wordt overgenomen en dit fonds specifieke kenmerken heeft of wenst.